Ken je die mop van dat stel dat onlangs op vakantie naar Tenerife wilde?
Nou… ze gingen niet!
Ik sta in mijn garage en kijk om me heen. Mijn gedachten gaan van de koffer naar de zomerschoenen, van wasmiddel naar toiletpapier. Op dit moment kan ik niet beslissen wat er mee het huis ingaat. De koffer moet worden gepakt, want de voorjaarszon op Tenerife wacht op mijn lief en mij. Maar tegelijkertijd zijn de berichten van uitverkochte desinfectiemiddelen. Mensen maken ruzie om het laatste flesje handgel. En zelfs het stelen hiervan in de ziekenhuizen is aan de orde van de dag. Ik vraag me af waarom hebben zoveel mensen dit niet standaard in huis? En moet het persé nu in massa’s worden ingeslagen? In het voor- en najaar kun je verkouden raken, we hebben zomer-en wintergriepen, hooikoorts, noem het maar op. We snotteren zo toch het hele jaar door?! Sproei en knoei je de bacteriën dan maar rond? Zonder de hygiëne in acht te nemen? Daar kan ik me zeker over opwinden. Maar ja, ik heb dan ook (lichtelijk) smetvrees. Daar komt nu bij dat iedereen inde supermarkten aan het hamsteren is! Waarom? Heb ik wat gemist? En dan nog wel toiletpapier!
Inmiddels zijn wij nog steeds bezig met wel of niet op vakantie gaan. We horen berichten dat Corona in Spanje ook steeds meer om zich heen grijpt. Al blijft het nog bij drie gebieden op het vaste land. De Canarische Eilanden lijken nog steeds veilig. Maar er heerst een rare sfeer in Nederland, wat je aan het twijfelen brengt. We hebben nog een paar dagen, maar wat als je daar bent en het land gaat op slot. Dat scenario is in Italië al werkelijkheid, inclusief de eilanden. Na contact met de verhuurder van ons appartement, wisten we het zeker: we gaan niet! En deze beslissing gaf meteen zoveel rust. Dan geen koffer inpakken. Maar beginnen met de annuleringen van het appartement, de tickets, de huurauto ter plaatse en ach ja vergeet de parkeerplek van onze eigen auto bij de luchthaven niet.
En dan toch maar een boodschappenlijstje maken. De beelden van lege schappen in de supermarkten komen onwerkelijk op mij over. Totdat ik zelf in de supermarkt kom, want ik had vandaag helemaal niet in de supermarkt zullen zijn! Maar wat een beeld als je dan binnenkomt en de eerste schappen zijn leeg! Onbeschrijfelijk. Afbakbroodjes, zowel de stokbroden zij nu op, leeg, weg! En het is nog niet eens het bbq-seizoen! Maar pasta in alle varianten idem! En dan te bedenken dat de maïs-, glutenvrije,- of spelt pasta een stuk duurder is. Daar zullen veel mensen zich zelfs bij thuiskomst op hebben verkeken. En het is te hopen dat men alles gebruikt en opmaakt. Niet dat het over een half jaar wordt weggegooid, omdat men het niet kent en dus niet eet. Of dat er in de haast van het hamsteren, het graaien, niet heeft gekeken naar de houdbaarheidsdatum! Ondanks de hoeveelheid conserveringsmiddelen die voorhanden zijn, is niet alles eeuwig houdbaar of lekker.
Hamsteren zit in mijn DNA en ik heb een mooie opslagplaats, mijn garage. Dus ik heb in de loop van de tijd al genoeg ingeslagen tijdens reclames en acties. Dat scheelt altijd in de knip en zijn de wekelijkse boodschappen handzaam. Al is het nu even schipperen met wat verse ingrediënten, maar ook dan leer je weer nieuwe smaken kennen. Of nieuwe combinaties maken.
Het is een rare tijd om nu vakantie te hebben. Ja, er zijn nu veel mensen thuis, maar ik heb echt deze week vakantie aangehouden. Maar uiteten gaan, kan niet. De horeca zit ook al een paar dagen op slot. Musea en dierentuinen zijn ook gesloten. En steeds meer winkels gaan dicht. Ondanks dat er zoveel mensen thuis zijn, is het relatief rustig op straat.
Op internet gaan veel suggesties en ideeën rond hoe je deze tijd kunt doorkomen. Maar mijn suggestie is toch wel, kijk om je heen. Het advies is om thuis te blijven, maar moet je de deur uit om boodschappen te doen: kijk om je heen. Heb je een tuin: kijk naar de bolletjes en knolletjes. Misschien is er in jouw buurt een Magnolia met haar prachtige bloemknoppen. En het heldere geel van de Forsythia laat de lente ook volop zien. En wat te denken van een Kastanjeboom. In mijn omgeving staan er een paar. En die knoppen gaan prachtige kaarsen geven over een tijdje. Wij worden even stilgezet, maar de natuur laat zich niet tegen houden door het Corona virus.
Ik hoop dat iedereen gezond is en blijft. Pas goed op jezelf en de jouwe! En geniet van de tijd samen, de natuur en de kleinere dingen in het leven!
Groetjes, Bianca.
P.S. Hamsters in zuil: Photo by Brian McGowan on Unsplash en toiletrollen in koffer: Photo by Erik Mclean on Unsplash
Hoi,je moet nu ofmorgen even in de emmastraat kjiken daar staat een magnolia in bloei ,,,zo mooi en dan met de zon erop ,,,,
Fijn weekend
Hoi Hil,
In mijn omgeving staan er ook een paar en ik kijk er zelfs op eentje uit. Het is een prachtig gezicht.
Jij ook een fijn weekend gewenst!
Groetjes, Bianca
Hallo Bianca. De lente is er. En wat is mooier als de dag met volle zon te beginnen. Morgens achter het huis met een bakje thee diep inademen. De aarde fleurt op van de Corona. China heeft de beeste luchtwaardes, in Venedig zijn de vissen in de kanalen te zien en de dolfijnen zijn ook weer terug. Nu moeten wij nog leeren met de nieuwe situatie om te gaan. Ook al ligt ons het hamsteren in onze DNA, sta ook ik versteld in de supermarkt als ze de melk beperken op 6 Liter per huishouden, een pak meel, 2 pakken noedels enzovoort. Vroeger vertelden onze Opoe en Oma ons van gerationerde levensmiddelen. En nu zijn wij zelf in deze situatie. Het zal voor veel mensen en moeilijke tijd worden. Laat ons goed naar de mensen om ons heen kijken en helpen waar we helpen kunnen. Laat ons bidden dat voor deze ziekte gauw een inenting gevonden wordt zodat we gauw weer een koffertje kunnen pakken voor een mooie vakantie.
Hoi Andrea,
Ja, de verhalen van onze grootmoeders en overgrootmoeder kennen we. En toen ik die schappen zag in de supermarkt, dacht ik
terug aan deze verhalen. Ik denk ook dat hier ons gevoel voor hamsteren uit voort komt. 😉
Volgens de geleerden zijn we er nog niet, dus laten we hopen, bidden en naar elkaar omkijken.
Inderdaad, de natuur laat zich niet tegenhouden. En op diverse plaatsen profiteert de natuur zelfs ervan, zoals in Venetië.
Laten we in deze tijd dat we toch niet veel anders kunnen doen, even de tijd nemen om naar deze prachtige natuur te kijken.
En er van te genieten. Want als we over een tijdje weer ons dagelijkse, hectische leven weer kunnen en mogen oppakken, rennen
we weer overal aan voorbij. Ook Karin heeft de Lente al welkom geheten in haar blog. Dus wij staan er zeker bij stil.
Let goed op jezelf en jouw naasten, voor nu geef in gedachten een knuffel aan jullie allemaal!
Groetjes, Bianca