Voor de één was en is deze tijd een gekke tijd en voor een ander is dit een té gekke tijd. Omdat feestjes niet mogen en we afstand moeten houden. Dus geen handen schudden of iedereen maar moeten zoenen! Zelf heb ik met deze uitingen geen probleem. Daarom vind ik deze tijd best lastig, want feestjes zijn vaak momenten waarop ik vrienden en familie weer zie en spreek. Juist diegene die niet dichtbij wonen. Ja, ok… ik weet ook dat er mensen zijn die daar alleen een uitvaart voor gebruiken. ?. Maar ook daar was ik er voor het luisterende oor, de schouder om op uit te huilen of een meelevende knuffel. Niet voor niets heb ik een paar jaar geleden een ontsteking gehad aan het kraakbeen tussen mijn ribben! Hoe komt een mens daar weer aan?!?! Volgens de huisarts had ik in een korte tijd te veel uitvaarten gehad. En hier teveel troostknuffels uitgedeeld. Hoe kun je teveel troostknuffels uitdelen??? Dat is nu ook héél anders.

Na bovenstaande nog eens terug te lezen, besef ik dat ik het behoorlijk lastig vind allemaal en ik dit dus geen té gekke tijd kan vinden. Voor mij voelt dit juist heel gek en onnatuurlijk. Niet helemaal vrij om te gaan en staan waar ik wil. Maar dat betekent niet dat ik me aansluit bij een groepering of # die tegen de maatregelen is! Nee, daarvoor zijn voor mij de verhalen van de nabestaanden en de ervaringen van de patiënten te heftig.

Dus ondanks dat ik het zo voel, hou ik me zeer zeker aan de maatregelen! Bij een kuchje, gevoel van benauwdheid of een rilling ben ik aan het temperaturen. Al zit ik weer in de medische molen en schijnen deze verschijnselen bij mijn (huid)aandoening te horen. Maar toch hou ik er steeds rekening mee. Ik neem altijd braaf een winkelwagen of mandje en maak deze schoon. Volg de pijlen en voel me weer kind tijdens een spelletje “Spoorzoekertje”. En ik hou afstand. Zover het mogelijk is, moet ik erbij vermelden. Want tijdens het doen van de boodschappen, is dat een hele opgave. Gewapend met een boodschappenlijstje ga ik op pad! Dat is niet alleen beter voor mijn eigen voorraadkast, want ik heb de neiging deze vol te proppen. Maar ook om niet te lang in de winkel te hoeven zoeken, kijken en bedenken wat ik eventueel mogelijkerwijs misschien nodig zou kunnen hebben (begrijp je wat ik bedoel?).?. Nu zijn we de maatregelen gewend, maar in  het begin was het behoorlijk aanpassen. De winkelwagen of het winkelmandje was verplicht, ook al had je maar één ding nodig. En poetsen, poetsen! Winkelwagen of mandje, deurklinken en vooral je handen. En kom vooral alleen boodschappen doen.

Helaas werden veel mensen weer nonchalant in het opvolgen van de maatregelen. In de supermarkt zag ik afgelopen week weer complete gezinnen, alsof boodschappen doen een gezinsuitje is! Ik ben nu dan ook benieuwd in hoeverre er weer gehoor wordt gegeven aan de dringende oproep die we allemaal konden horen maandagavond om alleen boodschappen te gaan doen. Want zo zag ik dat een moeder door de paden liep te bedenken wat er nog in huis is en wat zullen we daarbij doen, terwijl vader het kroost doodleuk een boekje liep voor te lezen! En natuurlijk niet ergens handig geparkeerd. Nee, overal stonden ze in de weg. Voor het fruit, voor de groente, voor de  koeling van de vleeswaren en precies voor de deur van de kokosyoghurt! Bij deze laatste deur heb ik hem erop gewezen dat hij aardig in de weg stond, want hij liep in een supermarkt en niet in een bibliotheek. Zijn blik was niet te zien, omdat meneer een zonnebril droeg! Ja, in de supermarkt! Maar ik schat zo in dat zijn blik mij ter plekke had kunnen doden.

Ook blijven mensen weer staan om een praatje te maken. En dan niet alleen vrouwen hoor! Mannen hebben elkaar al even niet meer langs de lijn gezien, dus moet er even worden bijgepraat. Sommige praatjesmakers doen dat dan wel op afstand. Maar in een supermarkt waar de paden al niet breed zijn, wordt het al snel een opstopping. Als dat in hun darmen zou gebeuren, zouden heel snel een rondje gaan rennen om alles weer in beweging te krijgen?.

Dat mensen hun boodschappen, kleding aankopen of andere zaken online zijn gaan doen, snap ik dan ook heel goed. En ook al bestel ik zelf heel wat online, de wekelijkse boodschappen behoren daar nog niet toe. En dan moet ik toch ook meteen even kwijt dat we een prachtig voorjaar hebben gehad en een fantastische zomer! Ondanks dat ik dit jaar wat meer moeite had met de warmte. Hoe dan ook sommige dingen konden niet worden besteld. Zoals het brood bij de warme bakker. Dat zijn vaak kleinere winkels. En dan is de Corona maatregel om 1,5 meter afstand te houden, moeilijk te handhaven. Dus moest er buiten worden gewacht. Als dan toch pestweer was geweest, was dat toch een stuk minder prettig!
Aangezien deze maatregelen nog steeds van kracht zijn, hoop ik dat de natuur ons nog goed gezind blijft en we een prachtig en rustig najaar mogen krijgen.

Inmiddels zakken de temperaturen naar normale waarden voor de tijd van het jaar. Maar de Corona besmettingen en IC opnames lopen weer snel op. En dat laatste baart zorgen! Hopelijk wordt er snel een tegenmiddel gevonden en vrijgegeven zonder een financieel getouwtrek!
Tot die tijd:

Pas goed op jezelf en jouw dierbaren. Blijf gezond!

Groetjes, Bianca