De Feestdagen

We hebben in December heel wat feestdagen. De week waarin Kerst valt, noemen we zelfs de Kerstweek en December noemen we dan ook maar meteen DE Feestmaand. Ja, ja, met hoofdletters!

Eerst hebben we heel wat ingepakt en vervolgens wordt er dan ook heel wat uitgepakt. Er moeten nieuwe outfits worden aangeschaft, want we gaan niet meer met hetzelfde als vorig jaar (als we daar überhaupt nog inpassen?). Want lekker en uitgebreid eten hoort er ook bij. En ondanks mijn allergieën lukt dat ieder jaar toch weer. Maar ik moet zeggen dat ik altijd heerlijk eet en toch geen kerststand nodig heb op mijn outfit. Gelukkig is bij mij vol ook gewoon voldoende.

Vroeger gingen we niet vaak uit eten en zéker niet met Kerst. Dan werd er in Huize Janssen altijd samen het kerstdiner bereid. Vanaf het moment dat zus en ik veilig een mes konden hanteren, mochten we helpen met het snijden van de ingrediënten voor de Rundvleessalade. Ook wel de Koude Schotel genoemd. Ok, eerlijk is eerlijk dat veilig omgaan met een mes is nu zelfs nog wel eens een probleem. Een jaar of vier geleden wist ik, tijdens het ontpitten van een Avocado, mijn linker hand te doorboren. Maar ook dat is weer goed gekomen.

Terug naar het snijwerk, denk dan onder andere aan de augurkjes voor in de Rundvleessalade. Die augurken mochten dan in hele kleine stukjes worden gesneden. En wat te denken van de zilveruitjes! Daarvoor moesten we wel wat meer snijvaardigheden hebben! Want een Quickchef als die van de Tupperware hadden we nog niet en ook was er geen elektrisch hakmolentje in huis. De geschilde en daarna gekookte aardappelen werden met de stamper geprakt. De soep was geen blik of pakje, maar een bouillon van rundvlees die urenlang getrokken en geprutteld had en rijkelijk gevuld werd met groente. En in de grill draaide een heerlijk geurende rollade. En dan heb ik het nog niet gehad over het dessert. En zo waren we met ons vieren gezellig bezig.

Tijden veranderen en zo ook in Huize Janssen. Nadat mijn vader overleed, was het kerstdiner toch anders. Niemand had zin om in de keuken te staan om het te bereiden. En wat denk je van de afwas? Dat is nooit mijn hobby geweest, maar na zo’n kookfestijn was er een flinke vaat. Vanaf dat moment zei mijn moeder “we gaan uit eten met Kerst!” Niemand hoeft zelf de keuken in om te koken of af te wassen. Sindsdien hebben we een nieuwe traditie en gaan we op Eerste Kerstdag uit eten. Ik kan zelfs zeggen dat we een vaste stek hebben gevonden om te dineren. Dan heb ik van te voren even contact met de chef-kok en zo wist ik vorig jaar al 14 dagen voor Kerst wat ik opgediend zou krijgen. Heerlijk als mensen zo meedenken! En ik kijk ernaar uit!