Roek, tsoek is een uitspraak die thuis vaak werd gebruikt om aan te geven dat iets snel moest of dat het snel voorbij ging. Oorspronkelijk komt dit uit de Duitse taal, maar dicht bij de grens werden er veel woorden overgenomen of geleend. In dit geval staat de uitspraak voor “in een mum van tijd”. Dat roek tsoek gevoel heb ik het afgelopen maanden gehad met de kalender. Want wanneer heb ik voor het laatst wat van me laten horen? Precies! Dat was toch al weer vorig jaar. En om nou te zeggen dat ik in de tussentijd niets heb meegemaakt, kan ik niet. Ook in deze Coronatijd heb ik al die tijd op locatie kunnen werken. En dan maak ik meer mee dan menigeen die thuis moest werken.
Zoals gezegd een verjaardag zoals geen ander en zeker om nooit te vergeten. En dan denk je alles te hebben gehad en kom je niets vermoedend op kantoor (want op de plek in het ziekenhuis waar ik mijn ding doe, kun je niet versieren of gekke dingen doen, (what was I thinking!!!) is daar ook flink uitgepakt met een spandoek, slingers en cadeaus! Fantastisch! En zo rollen we naar de feestdagen en hadden we sinds 19 jaar weer een kerstdiner thuis. En zo door naar het nieuwe jaar. Van lockdown zonder avondklok, naar eentje met avondklok. Alles op slot, horeca moet creatief worden met afhalen en verzorgen niet naar de kapper kunnen, enzovoort. En toen die winter!!! De wintergear kon in grote getalen worden gebruikt. En wat waren we ingesneeuwd! Kon ik naar kantoor en hoe dan? Tot overmaat kwam mijn moeder onverwacht in het ziekenhuis terecht. Zou je zeggen: “lekker dichtbij”. Maar de tijd en het aantal bezoekers van het ziekenbezoek was ook drastisch beperkt. Dus zus en ik moesten ook hier aanpassen, regelen en door!
Het gaat moeders gelukkig inmiddels weer beter, al zijn we er nog niet. Een operatie lijkt onvermijdelijk, dus we gaan nog even door met de ziekenhuisonderzoeken en inmiddels van Arnhem in Nijmegen beland.
En na de sneeuwval kwamen we binnen 14 dagen in de lente terecht, waarbij ik heerlijk in de zon op mijn balkon kon zitten met het uitzicht op hoopjes sneeuw op de stoepjes, langs hekjes en bomen.
Langzaam aan ging alles weer open. En ging een lang gewenste droom van zus in vervulling. Ze wilde al zo lang een kleurtje in haar lokken. En niet zomaar een kleurtje, nee… roze! Nou dat heeft ze! Ze heeft nu tijdelijk de bijnaam “Flamingo”. Want ze is Flamingo pink, naar het is een tijdelijke kleuring. Hiervoor zijn we zelfs naar Duitsland gereden en hebben we ons vrijwillig laten testen. Dat was gek, het hele jaar geen reden gehad om te testen. En nu lieten we maar zo “een stok in onze gok dauwen”. Want zelf was ik ook weer aan een knipbeurt toe en als we er dan toch zijn… De kleurspecialist, onze one and only Janine Moschüring, had een potje meegegeven om het na een paar wasbeurten weer op te kleuren en inmiddels heb ik dat al een keer gedaan. Ik moet toegeven dat de kleur zus fantastisch staat. En weer een vinkje op de bucketlist! 🤣
Vorig jaar was ik via internet al geïnteresseerd geraakt in minerale make up. De dames van dat betreffende merk, gingen regelmatig live en lieten mooie looks zien of gaven tips hoe je iets kon camoufleren. Uiteraard was ik zo nieuwsgierig dat ik het een en ander heb besteld. En wat is het fijn spul. Het is ook erg goed voor mijn gevoelige huid. En nu heb ik een merk ontdekt waar ik zelf als presenter kan instappen. Klinkt heel interessant, maar ik moet me even goed inlezen. Ik heb tenslotte al een baan. Maar als ik hierdoor iemand kennis kan laten maken met feel-&look good producten, waarom niet erbij doen?!
Of het iets voor me is, laat ik weten. En wie weet kan ik jou de ervaring ook geven die ik heb met deze producten.
Heb je misschien zelf al ervaring met minerale make up? Laat je me dat even weten? Ik ben heel benieuwd.
Lieve groetjes en tot snel, Bianca
Wat een jaar in een notendop! Weer leuk geschreven, Bianc!
Altijd leuk hoor, een thuisparty…..eens geen tupperware😉
Hoi Janette,
Dank je wel!
Het nieuwe blog komt er weer aan. 😉
Groetjes, B.
Fijn dat ik mag genieten van je verhalen. Is je zus no steeds flamingo
Hoi Ciska,
Dank je wel voor het lezen.
Ja, mijn zus is ook nu nog een Flamingo. Ze vindt het nog steeds leuk, dus pakken we de verfkwast er maar weer bij.
Mijn nieuwe blog komt er weer aan. Ik stuur hem weer aan je door.
Groetjes, B.